Zwyczaje i tradycje

Biorąc pod uwagę rozmiar i ludność Szwajcarii, kraj ten wiedzie prym w zakresie sztuki.

Nie ma czegoś takiego jak "typowa sztuka szwajcarska". Jest jasne i powtarzające się skupienie na Alpach, jako środowisku życia. Tendencja bycia skromnym jest także cyklicznym tematem. Ogólnie rzecz biorąc, sztuka w Szwajcarii jest tak różnorodna jak kraj. Z jednej strony, w wielu miejscach, sztukę można podziwiać lub kupić (typowa szwajcarska cecha). Nie ma praktycznie żadnego innego kraju na ziemi, z tak wieloma muzeami przypadającymi na jednego mieszkańca co w Szwajcarii. Są też liczne galerie, aukcje, jak również międzynarodowe i regionalne targi, które radują serca miłośników sztuki z całego świata.

Szwajcaria ma wiele do zaoferowania pod względem twórczości, architektury, grafiki lub designu produktu.

Niewiele krajów tej wielkości może pochwalić się sceną artystyczną, która przyciąga międzynarodową uwagę, podziw i naśladowanie od tak długiego czasu. Właściwie, świat może dziękować Szwajcarii za więcej niż za takie ikony jak, Stadion Olimpijski w Pekinie, Muzeum Sztuki Współczesnej w San Francisco, Che Guevarę René Burri, 'Boy Playing his Flute" Wernera Bischofa, szezlong Le Corbusiera i zegar Maxa Billego. Czcionki Frutiger, Helvetica i Univers, oraz produkty codziennego użytku, meble modułowe USM Haller, torby Freitag, pierwszy Swatch, Swiss Army knife, utorowały sobie drogę do Muzeum Sztuki Współczesnej.

Szwajcarska scena filmowa kwitnie jak nigdy dotąd. Biorąc pod uwagę udział w rynku i sprzedaż biletów do kina, rok 2013 był najbardziej udanym rokiem dla szwajcarskiego kina od 2006 r., kiedy film "Late Bloomers" był hitem.

Chociaż jakość i poziom artystyczny szwajcarskich filmów jest niezmiennie wysoki, krajowe filmy długometrażowe w szczególności nie są specjalnie sławne. Obraz jest znacznie inny dla filmów dokumentalych. Według danych Swiss Films, liczba filmów dokumentalnych zrobionych w Szwajcarii w ciągu ostatnich pięciu lat była dwukrotnie większa niż liczba filmów fabularnych. Wśród tych różnych produkcji, nie jest niczym niezwykłym, znalezienie perełek, które stały się stałymi gośćmi na najważniejszych festiwalach od Berlina do Cannes.

Przez długi czas, literatura ze Szwajcarii była głównie literaturą o Szwajcarii. Dla takich pisarzy jak Paul Nizon, Niklaus Meienberg, Franz Hohler, Thomas Hürlimann i Hugo Loetscher, związek burzliwej miłości i nienawiści z ich ojczyzną był często główną siłą napędową.

Jednakże, literackie serca nowego pokolenia biją w innym rytmie. Tematy takie jak autobiografia, miłość, seks i stres partnerstwa wychodzą na pierwszy plan. W rezultacie, czytelnicy spoza Szwajcarii interesują się bardziej szwajcarskimi autorami, którzy z kolei stają się coraz bardziej sławni. Żywa i zróżnicowana scena teatru w Szwajcarii także osiąga sukces, ze znanymi nazwiskami takimi jak Barbara Frey. Śmiałe występy na scenie niezależnej i produkcje zrealizowane przez grupy amatorskie, stały się szczególnie popularne wśród szwajcarskiej publiczności.

Muzyka wypełnia Szwajcarię. Największa liczba festiwali muzycznych w Europie i równie imponująca scena taneczna.

Polifonia jest myślą przewodnią muzyki w dzisiejszej Szwajcarii. Nie dziwi to w kraju federalizmu i wielu kultur. Jazz, opera, hip-hop, muzyka orkiestry dętej, punk, rock dialektowy, szwajcarski folk i melodie imigrantów z Bałkanów - obecnie, są to wszystkie naturalne aspekty Szwajcarii jako centrum muzycznego. Wiele miast chlubi się profesjonalnymi zespołami baletowymi, m.in.Heinz Spoerli Zurich Ballet oraz Béjart Ballet w Lozannie, które zdobyły międzynarodową renomę. Francuskojęzyczny region Szwajcarii jest także gospodrzem Prix de Lausanne, międzynarodowego konkursu dla młodych tancerzy.