Struktury władzy, gospodarka, społeczeństwo
Nie wszyscy skorzystali z rozwoju sytuacji gospodarczej i społecznej w XVIII wieku. Doprowadziło to do napięć, rozruchów i ugrupowania społeczeństwa helweckiego.
W XVIII wieku, ze względu na panujące i rządzące centralnie monarchie w Europie, stara Konfederacja przypominała przeżytek z późnego średniowiecza i nie była państwem w nowoczesnym znaczeniu tego słowa. Raczej składała się z sieci małych suwerennych państw połączonych w luźnej konfederacji. W tym samym czasie, nie wszystkie obszary Szwajcarii były tak samo włączone w federację.
Połączeniem instytucji federacji było Zgromadzenie ustawodawcze, gdzie każdy w pełni uprawniony obszar miał dwóch przedstawicieli, a każdy Associated Place jednego reprezentanta. Do głównych zadań zgromadzenia należało wspólne zarządzanie władzą, polityką zagraniczną i obronną. Jednak jego moc była bardzo ograniczona, a decyzje wyborcze, które wymagały jednomyślności, były rzadko możliwe do zrealizowania, gdyż przedstawiciele otrzymywali instrukcje z miejsc przez nich reprezentowanych.
W różnych częściach Szwajcarii, wzmocniono władzę państwową na francuskim modelu absolutyzmu i stworzono trzy typy konstytucji, łącząc formy arytokratyczne, prawa boskie z tradycjami republikańskimi.
- W miastach Berno, Solothurn, Fryburg i Lucernie władzę sprawował patrycjat, w postaci najbogatszych rodzin;
- gildia arytokracji w Zurychu, Bazylei i Schafuzie; wpływ gildii ograniczył oligrchię starych rodzin; < / li >
- w społecznościach wiejskich także rozwinięto wspólną arystokrację ze starych ziemskich rodzin, które miały odziedziczyć bogacwto i szlachectwo poprzez usługi najemne.
Opozycja do istniejących struktur władzy
Jednym z najbardziej znanych bojowników opozycji był prawnikiem Vaudois i oficerem - Major Davel (1670-1723). W 1723 r. złożył władzom w Lozannie manifest, w którym domagał się niezależności od kantonu Berno i przystąpienia Vaud, jako czternastego, pełnoprawnego członka Konfederacji. W odpowiedzi na swoje żądania, został aresztowany i stracony. W tatym czasie nie miał zbyt wielu zwolenników. Dopiero w połowie XIX w., Davel został uznany bohaterem Vaud.Społeczeństwo helweckie
Współcześni poeci i uczeni po raz pierwszy promowali szwajcarską świadomość narodową przez obronę istniejącego bądź wymyślonego bohatera. W 1761/62 r. patriotyczne i oświeceniowe prądy myślowe stały się manifestem w tworzeniu społeczeństwa helweckiego.W skład społeczeństwa helweckiego wchodzili protestanccy i rzymskokatoliccy myśliciele z całego kraju. Społeczeństwo helweckie stało się centrum nowej, narodowej samoświadomości. W duchu czasów, ten najważniejszy w Szwajcarii związek, (ruch społeczny), promował przyjaźń międzygraniczną, rozwój świadomości narodowej i jedność wśród Szwajcarów. Cnoty republikańskie w dalszym rozwoju prowadziły w kierunku wolności, równości i przezwyciężenia sekciarstwa (tolerancji religijnej). Duchowe i moralne wychowanie jednostki, jak również ekonomiczne środki do życia ludności miały się polepszyć. Był to początek idei za separacją wyznań wiary i koncepcji trans-kantonów w Szwajcarii.
Oprócz społeczeństwa helweckiego, pojawiały się różne kluby dyskusyjne, koła czytelnicze i inne stowarzyszenia. Promowały i rozprzestrzeniały wywrotowe idee myślicieli, takich jak Diderot ("Nikt nie otrzymał od natury prawa do wydawania poleceń innym"), Voltaire i Rousseau ("Człowiek rodzi się wolny, a wszędzie jest jest w kajdanach").
W drugiej połowie XVIII w., literatura odkryła temat wspólnej, heroicznej przeszłości przed Marignano, która następnie, jako "opowieść o pogromie", zdefiniowała szwajcarski punkt widzenia historii do poźnych lat XX w. Odwołując się do wyidealizowanej przeszłości, można było uniknąc dyskusji na trudne tematy napięć religijnych.